23. Lindau - Gissingen (54 km)

Vandaag en morgen rijden we in verband met de warmte een aangepast programma. Ook vandaag gaan we weer over de 30 graden heen. Dat is overigens de temperatuur en niet het stijgingspercentage, daarbij houdt het bij 12% wel op.

De totale afstand vanaf Lindau tot Klosterle bedraagt zo'n 108 km. Die afstand hebben we door tweeën gedeeld. Klosterle ligt al een stuk klimmen richting de Arlbergpas, waar we dan aanstaande maandag overheen willen gaan. Zoals het er nu naar uitziet is het weer maandag wat koeler. De route over de Arlbergpas is voor het belangrijkste deel autovrij.

Om circa 10.30 verlaten we het bruisende Lindau en passeren na 15 minuten de grens met Oostenrijk. Daarna volgt snel Bregenz, tevens het eindpunt van het eerste routeboekje van Reitsma. Rekening houdende met de start in Gouda bedraagt het totale aantal kilometers volgens het routeboek 954. Wij hebben totaal 998 gefietst.

Het eerste stuk vandaag fietsen we verder langs de Bodensee, waar volop zwemgelegenheid is. De ligweides en 'stranden', worden afgewisseld met jachthavens, zwembaden en campings.

De Bodensee is zo'n 60 km lang en op het breedste punt bedraagt de afstand van oever tot oever 12 km. De diepte is 252 meter hetgeen een stuk dieper is dan de Noordzee.

Na Bregenz fietsen we verder in Oostenrijk. Vrij snel daarna steken we ook de grens met Zwitserland over. Uiteindelijk eindigen we weer aan de Oostenrijkse kant van de grens.

Tegen twaalf uur verlaten we de Bodensee en vervolgen onze tocht langs de Rijn. Dan zien we ook voor het eerst sneeuw hoog in de bergen liggen.

Op de open stukken langs de rivier loopt de temperatuur op naar tropische waarden. Tom's eerdere visioenen van appelgebak met slagroom hebben inmiddels plaatsgemaakt voor fata morgana's van zwembaden.

Vandaag was de route nog geheel vlak, wel komen de Alpen steeds dichter bij.

Om half drie zijn we bij ons hotel voor de komende overnachting. Het hotel blijkt echter tot vier uur gesloten. Dat staat overigens in de bevestiging die we per email hebben gehad, maar door de warmte hebben we die blijkbaar niet goed gelezen. Tom kijkt achter het hotel, maar er is helaas niemand te bespeuren. Als hij belt krijgt hij alleen contact met een antwoordapparaat. Dan besluit hij nog een keer aan de andere kant van het hotel te kijken. Juist op dat moment wil de eigenares met haar Porsche wegrijden. Tom gooit al z'n charmes in de strijd en ze besluit om ons via de nachtingang binnen te laten en geeft ons de sleutel van onze kamer.

Later die middag gaan we zwemmen in het overdekte zwembad van het hotel.

Tenslotte nog een speciale boodschap voor Yvonne en Peter: wij wensen jullie een goede vakantie naar Polen, maar pas goed op, met de temperaturen die wij hebben, is de kans dat de Polen smelten erg groot.

22. Mengen - Lindau (93 km)

Als we vanochtend de tassen op de fietsen aanbrengen regent het. Geen gewone regen, maar regen als een lauw kopje thee. Om 9 uur is de lucht al zwaar en valt als een warme deken over ons heen.

Aan de overkant van ons hotel is een bakkerij en daar slaan we wat proviand in. Als we op de fiets stappen is het inmiddels droog geworden.

Gisterenavond hebben we in het hotel de halve finale tussen Duitsland en Italië gekeken. Deze wedstrijd vonden we qua voetbal in ieder geval beter dan Spanje - Portugal. De hoteleigenaar geeft de moed bij de rust, als Italië met 2-0 voorstaat, echter al op. En wij maar denken dat de Duitsers nooit opgeven.

Vrij snel zitten we weer in ons ritme. De route vandaag is prachtig. Op rustige wegen en fietsenpaden rijden we door een glooiend landschap. Bossen, weiden en akkerbouwgebieden wisselen elkaar op een prettige wijze af. De uitzichten zijn prachtig.

De bossen bieden verkoeling. In de loop van de dag loopt de temperatuur op tot boven de 30 graden. 's Ochtends zien we in de weilanden diverse paartjes ooievaars. Het op de foto zetten van deze vogels is niet zo gemakkelijk omdat ze nogal schuw zijn.

Aan het einde van de ochtend spreken we kort een Nederlands stel die deze week tot Bregenz fietsen en in september de rest van de route willen afleggen.

Om circa 12.00 uur drinken we wat op een terras. We hebben er dan 30 km opzitten. De volgende 15 km leggen we in een half uurtje af. Een lekkere lange afdaling, waar met af en toe wat bijtrappen, zowel wij als onze fietsen erg van genieten.

Om half twee draaien we een bocht om en dan ....... hebben we het eerste panoramische zicht op de Alpen en even later ook op de Bodensee.
De Alpen liggen als licht blauwe watten op ons te wachten. Nu zijn ze nog vriendelijk, maar in de komende dagen zullen zij een vestiging worden die zich voor ons als fietsers maar moeilijk gewonnen zullen geven. Bij Bregenz (circa 15 km fietsen vanaf Lindau) is een 'toegangspoort' tot de Alpen, die we morgen door willen gaan.

Naarmate de dag vordert wordt het warmer en warmer. Bij een plaatselijk toeristenbureau vullen we onze bidons met koud water. De landerijen hebben plaats gemaakt voor boomgaarden en andere aanplant van fruit. Het fruit wordt langs de kant van de weg aangeboden.

Naarmate de middag vordert dalen we af naar de Bodensee, die we dan nog ruim 15 km volgen eer we in Lindau aankomen. Ons hotel blijkt aan de andere kant van Lindau te liggen en wat hoger op een heuvel. Dit was de toegift voor vandaag. Na een aantal keren vragen komen we om 17.30 uur aan bij ons hotel voor vannacht.

Door de warmte was het een pittige dag. Vanavond gaan we ons beraden hoe we de Alpen door zullen gaan. Tot nu toe hebben we steeds vooruit ons hotel gereserveerd. In de Alpen zullen we dat gelet op de overnachtingsmogelijkheden ook doen. We vinden het prettig omdat we aan het einde van de dag niet meer op zoek hoeven naar een overnachtingsplaats.

21. Nehren - Mengen (70 km)

Deze ochtend moeten we direct aan de bak. In de eerste 12 km overwinnen we de volgende stijgingen: 700 m 5-7%, 1,3 km 4-5%, 2 km 4-5% en tenslotte 2 km 7%. De rest van de afstand is vals plat.
Vanaf het begin knallen we er in en zijn gelijk goed wakker. Volgens Monique is het net als een spinning of RPM les: tijdens de uitvoering vraag je je af waarmee je bezig bent en na afloop heb je toch wel een voldaan gevoel.

Halverwege de klim ligt een bakkerij, een mooi excuus voor ons om even te stoppen, brood te kopen, een kop koffie te drinken en op adem te komen.

Na de stop bij de bakkerij moeten we flink aanzetten om de top te halen. We kruipen als het ware omhoog, maar door een goede versnelling te schakelen, het verstand op nul te zetten en 'op adem' te rijden redden we het. Als we eenmaal boven zijn hebben we het zwaarste deel voor vandaag gehad. Daarna volgen circa 40 km geleidelijke afdalingen afgewisseld met vlakke stukken, afgezien van enkele korte venijnige klimmetjes. De afdalingen zijn waarschijnlijk om ons moraal te geven om de Alpen te doorkruisen.

Via vriendelijke bossen, afgewisseld met open stukken en diverse idyllische dorpjes laveren we in enkele uren naar Sigmaringen. Tijdens een van onze stops spotten we een enorme roofvogel. Deze is zover weg dat de vogel niet op de foto te vatten is. Met de verrekijker nemen we hem goed waar.
Vlak voor Gammertingen passeren we een zeer mooi aangelegde picknickplaats waar we enkele prachtige bloemen fotograferen.

Vlak voor Sigmaringen worden we nog getrakteerd op enkele klimmetjes. Die zijn overigens niet al te lang.

In Sigmaringen aangekomen worden we met een groot, romantische slot (zie foto) geconfronteerd. Sigmaringen met haar slot ligt aan de Donau. In enkele dagen zijn we dus van de Rijn naar de Donau gereden.

In Sigmaringen komen we ook de dames uit Haarlem weer tegen. Zij zijn op weg naar een camping. Wij fietsen nog ruim 10 km door naar Mengen. Dit laatste deel gaat over prachtig, maar onverhard fietspad langs de Donau.

In de reacties op onze weblog heeft Clemens onze routes opgenomen. Door de instructies van Clemens te volgen en de gegevens op te nemen in de webbrowser is het alsnog mogelijk om de door ons afgelegde route via Google Maps te volgen en een indruk te krijgen van de hoogteverschillen. Clemens, dank daarvoor. Overigens is het routekaartje van vandaag niet geheel compleet omdat Tom na twee stops zijn I-phone is vergeten te activeren. Via de fietscomputer van Monique weten we overigens toch de gereden afstand.

Het weer was vandaag prima en in de middag 30 graden plus. We merken goed dat we al aardig naar het zuiden zijn afgedaald. Gisteravond hebben we voor het eerst buiten gegeten en vervolgens voetbal gekeken.
Overdag moet het natuurlijk niet te warm zijn; de stukken door de bossen bieden daarbij veel verkoeling, ..... maar wat ons betreft beter zonnig en warm, dan koud en regen.

Om 16.30 komen we aan in ons hotel in Mengen. Vanavond staat na het diner de halve finale van het EK tussen Duitsland en Italië op het programma. Mocht Duitsland winnen dan zullen we voor het slapen gaan op getoeter worden getrakteerd. Bij de vorige wedstrijd, toen we in Oberwesel waren was dat namelijk ook zo.

Tot nu toe verloopt onze reis voorspoedig, de moraal blijft goed en lichamelijke ongemakken blijven ons, afgezien van af en toe wat zadelpijn, bespaard.

Dank voor de reacties (op de weblog, SMS-jes, e-mails en whats apps) en aanmoedigen die we tot nu toe van jullie hebben ontvangen. Blijf ze sturen!

20. Pforzheim - Nehren (86 km)

Het weer is vandaag geweldig; 's ochtends nog wat koel, maar in de middag lopen de temperaturen op naar 25 graden en hoger.

Om 9.15 uur rijden we Porzheim uit. Langs een provinciale weg maken we flink wat kilometers. In ons routeboek staat dat het een drukke weg is. Gelukkig valt de verkeersdrukte vandaag alleszins mee.

Vandaag gaat het heuvel op en af. Per saldo klimmen we wel weer een behoorlijk stuk. Als we om 17.00 uur op het terras van ons geboekte hotel neerstrijken, zitten we aan de voet van de Swabische Alp (zie foto) die we morgen gaan bedwingen.

In ons routeboek wordt de etappe van vandaag betiteld als een van de mooiste stukjes van de route. We kunnen dat zeker beamen ......uhhh we weten natuurlijk nog niet wat ons te wachten staat.

Ook vandaag worden we weer enkele malen gevraagd en nageroepen of we naar Rome gaan. Bij een winkel (Weil der Stadt) waar Tom wat fruit koopt raakt Monique in gesprek met een man die Hans Reitsma (de auteur van de reisgids) persoonlijk kent. Vanaf dit punt is het nog zo'n 1.380 km naar Rome. Zelf is hij van plan om de reis eind augustus aan te vangen.

Voor Tubingen hebben we een fantastische afdaling over wel 6 km door een prachtig woud. Voor een deel wordt de route vergezeld door een rustig voortkabbelende beek. Omdat we afdalen, maken we flink wat meters en schieten we lekker op. Aangezien het pad onverhard is blijft het uitkijken en moeten we af te toe behoorlijk in onze remmen knijpen.

Na Tubingen volgt nog een lastig stuk vals plat om ons hotel te bereiken. Maar na een lekkere dag fietsen genieten we nu van een drankje op het terras en hebben gelegenheid om onze blog bij te werken (zie foto).

Zoals eerder gezegd gaan we morgen de Swabische Alb over en proberen nog voor het weekend de Bodensee te bereiken ... wouw!!

19. Speyer - Pforzheim (93 km)

Na een dag ontspannen, badderen en ontspannen badderen, pakken we dinsdagochtend de route weer op. Fris en fruitig gaan we op weg. Omdat we op dinsdagavond (26 juni) in ons hotel niet de beschikking hadden over wifi verschijnt dit bericht op woensdag.

Vanuit ons Wellness-hotel fietsen we weldra Speyer in. Langs de Dom komen we op een marktje en doen daar wat inkopen. In een winkelstraat worden we aangesproken door een man op leeftijd. Samen met zijn vriend is hij op de fiets op weg naar Marseille. Deze 'krasse knarren' komen uit de buurt van Karlsruhe. We wisselen wat ervaringen uit.

Na Speyer steken we via een grote brug de Rijn over.

We komen door diverse dorpjes die langzaam wakker worden. Met een geeuw neemt het dagelijkse leven hier weer een aanvang. In een van de dorpjes maken we een koffiestop.
Daarna worden we achtervolgd door twee dames op de fiets. Ook op de kleine weggetjes volgen zij ons; dat kan natuurlijk geen toeval zijn. Iets verder, als we bij een winkel staan, passeren ze ons en maken we even een praatje. Ze zijn inderdaad onderweg naar Rome en komen uit Haarlem.

De tocht vandaag gaat door een mooi bosgebied (zie foto). Aanvankelijk is ons parcours nog vrij vlak, maar in de middag moeten we flink wat vals plat en hellinkjes verstouwen. Vlak voor Pforzheim, onze overnachtingsplaats voor vandaag, moeten we nog een steile klim nemen. Dit verslindt calorieën, een dieet van Sonja Bakker kan hier echt niet tegenop.

In Porzheim maken we een forse afdaling. We komen aan tijdens de spits. Dat betekent in deze 100.000 plus stad, dat we goed moeten opletten. Om 18.15 bereiken we ons hotel. Eten doen we op aanraden van het hotel op een tennispark op nog geen 10 minuten lopen. Het eten is inderdaad prima.

18. Oppenheim - Speyer (80 km)

We rijden om 9.30 uur weg bij ons hotel op de marktplaats in Oppenheim. Vandaag is een vlakke etappe, zowel letterlijk als figuurlijk. Vandaag hoeven we, afgezien van wat viaducten nauwelijks te stijgen. Onderweg gebeurt ook weinig.

Bij Worms komen we een fietser uit Rome tegen. Als we een hoek om gaan is hij juist de bladzijde van zijn boekje aan het omslaan, hetzelfde punt waar wij naar de volgende pagina gaan.

Rond de lunch naderen we Ludwigshafen waar we ondermeer een groot fabrieksterrein van BASF passeren. Onze route gaat met een grote boog om deze stad heen. Wel doorkruisen we diverse voorsteden van Ludwigshafen.

We blijven in de buurt van de Rijn, maar we hebben er gedurende de dag nauwelijks zicht op. Via vele dijkjes komen we in de 2e helft van de middag in de buurt van Speyer. In deze plaats hebben we gisterenavond laat een Wellnesshotel geboekt. Het hotel heeft sauna's, zwembaden, een Turks stoombad en vele andere faciliteiten. Morgen houden we hier een rustdag en zal er voor de trouwe meelezers geen aflevering van ons blog verschijnen.

Vandaag hadden we droog weer. Het weer blijft wel wat onstabiel; vanmorgen vroeg scheen de zon; in de middag werd het frisser (geen zon). Vrijwel de gehele dag hebben we de wind tegen. We schatten de windkracht op 5 à 6, maar ach als je zo'n reis mag maken als die van ons heb je eigenlijk de gehele reis de wind mee.

In de afgelopen 7 dagen hebben we totaal 646 km gefietst; volgens het routeboek van Reitsema zou dat zo'n 625 km moeten zijn. De extra kilometers vallen dus mee. Dit heeft alles te maken met het feit dat het routeboek vrij duidelijk is, we nauwelijks verkeerd rijden en onze geboekte hotels vrijwel steeds op de route liggen.

Aanstaande dinsdag (26/7) vervolgen we onze blog. Morgen doen we een 'lazy day' om onze spieren te laten ontspannen en wellicht te laten masseren. De dagen daarna zullen we de vlakke etappes achter ons laten en zal het echte klimwerk over de Swabische Alp, richting de Bodensee en daarna de Alpen aanvangen. Het weer voor de rest van de week lijkt ons daarbij vooralsnog gunstig gezind.

17. Oberwesel - Oppenheim (77 km)

Na het kopen van de proviand vertrekken we om 9.30 uur uit Overwesel (zie foto van ons hotel). De eerste 20 km. blijven we de Rijn volgen tot Bingen. In Bingen is het een drukte van belang met cruiseschepen (zie foto's). Een aantal schepen komt uit Keulen en Düsseldorf. In Bingen houden we een koffiestop.

Zowel vandaag als gisteren komen we vele fietsers met bepakking tegen. Een aantal daarvan is vermoedelijk de weg kwijt naar Rome, want die fietsen ons tegemoet! ...... Alhoewel er leiden vele wegen naar Rome.

Op de steile hellingen langs de Rijn zijn grote arealen druiven geplant. Uit deze regio komen vooral witte wijnen.

Iets voorbij Bingen verlaten we de Rijn en steken we door richting Nierstein. Op deze wijze mijden we Mainz. Uiteraard is dit conform de route en door een grote stad fietsen heeft niet de voorkeur. Tijdens deze doorsteek hebben we af en toe stukken dat we met behoorlijke snelheden naar beneden kunnen rijden. Daarna worden we weer beloond met een stuk vals plat of een korte beklimming (we hebben de eerste stijging van 10% gehad).

Toen we door een van de vele dorpjes reden kwamen we een service-punt tegen van onze fietsleverancier uit Ter Aar (zie foto).

Als we Nierstein naderen en van het plateau weer afdalen naar de Rijn - wat een behoorlijk stuk is - snorren onze fietsen van plezier.

Als we Oppenheim naderen, waar we overnachten, vragen we enkele keren de weg. Geduldig wijzen enkele Duitsers ons de weg. Het blijkt dat ons hotel in de oude stad ligt, die ...... bovenop de heuvel ligt. Een mooi toetje na een mooie dag fietsen. Gelukkig worden we niet verkeerd gewezen. Puffend, kreunend en gedeeltelijk lopend komen we boven en in ons hotel aan.

Op het terras van het hotel worden we bediend door de waard die van Italiaanse afkomst is. Als we zeggen dat we op de fiets op weg zijn naar Rome wisselt zijn blik van 'die zijn hartstikke gek', tot een milde vorm van bewondering.

16. Remagen - Oberwesel (91 km)

Na het ontbijt besluiten we om eerst brandstof voor vandaag in te slaan: broodjes, kaas, yoghurt, Cola, Fanta, appels en bananen. Dan gaan we op weg. We hebben vrijwel de gehele dag zicht op de Rijn. Bij het Friedensmuseum (brug die sleutelrol had in de tweede wereldoorlog) maken we een fotostop.

Vandaag houden we het de gehele dag droog. Gisterenavond heeft het in Remagen flink geregend en geonweerd. We horen dat het Nederland ook flink heeft gespookt. Het 'horen' doen we via onze I-Pad met een app van Radio 1. Daarnaast downloaden we dagelijks de electronische versies van het Financieel Dagblad en de NRC.

Rond een uur krijgen we Koblenz in het vizier. Bij Koblenz vloeien Rijn en Moezel samen. Na ruim een half uur rijden we Koblenz binnen en steken we de brug over de Moezel over.

Bij Deutsches Dreieck, waar de Moezel en de Rijn samen komen laten we ons op de foto zetten door twee oudere fietsers uit Zuid-Duitsland en bewijzen hun dezelfde dienst. Weldra laten we Koblenz weer achter ons.

Op sommige stukken langs de Rijn hebben we de wind flink tegen. Vooral
op het einde is het nog even doorbijten om ons hotel in Oberwesel te bereiken. Vlak bij het einde passeren we de Loreley. Volgens de legende worden schippers hier verleid door het gezang van een schone maagd die hier haar blonde haren kamt. Blijkbaar was ze even boodschappen doen want wij hebben haar niet gezien of gehoord.
Feitelijk is sprake van stroomversnellingen en rotsrichels in de rivier. Voor een belangrijk deel zijn die met explosieven verwijderd. Toch maken de schippers ook vandaag de dag nog vaak gebruik van een loods om dit punt in de Rijn te passeren.

De uitzichten op de Rijn zijn prachtig. Regelmatig wisselen we stuivertje met een containerschip uit het Friese Lemmer. Na een pauze van ons halen we de boot telkens weer in.

De route is vandaag wat minder goed geplaveid. Vooral de stukjes kasseien die veel doen denken aan Parijs - Roubaix mogen ons gestolen worden. Eerlijkheidshalve moeten we wel vermelden dat we hiervoor gewaarschuwd zijn in ons routeboek.

We overnachten in een historisch hotel op het marktplein in Oberwesel met erg veel sfeer, een geweldige kamer (doet denken aan een kasteeltje in Frankrijk) en een uiterst vriendelijke bediening die onze tassen alvast naar boven brengt. De fietsen mochten dwars door het hotel heen om gestald te worden in de hof achter het hotel.

Tenslotte nog een speciale boodschap voor Nilesh: we weten dat je met je zusjes en vader en moeder onze blog volgt. We wensen je morgen een hele fijne 9e verjaardag en komen na onze vakantie nog een keertje langs om je te feliciteren
.

15. Duren - Remagen (81 km)

Na ons ontbijt vertrekken we om 9.30 uur uit ons hotel. Weldra laten we Duren en het drukke stadsverkeer achter ons. We volgen nog een klein stukje de Rur en buigen dan af. Vrijwel de gehele dag hebben we zicht op wijdse panorama's. De akkers zijn bebouwd met graan, kool(?), aardappelen, en later zien we ook velden waar tientallen mensen bezig zijn om de oogst aan aardbeien binnen te halen.

Het weer is ons goedgezind alleen op het einde van de route hebben we wat spetters. Monique besluit om haar regenjack aan te doen, maar eigenlijk is het nauwelijks nodig.

Af en toe hebben we een fiks klimmetje en op 10 km voor Remagen mogen we nog even flink aanzetten (7% tot 9% stijging). Nadat we de afgelopen dagen zijn ingereden doorstaan we deze test glansrijk. Gecontroleerd (hetgeen overigens wat anders is dan ge-audit) dalen we over een stuk van enkele kilometers weer af. Gelukkig is het wegdek droog en niet glad door de regen. Aan het einde van de afdaling volgt de beloning met een prachtig uitzicht op de Rijn. In een rustig tempo fietsen we over de Rijnboulevard naar Remagen en het hotel dat we de vorige avond hebben gereserveerd.

Onderweg blijkt dat we niet de enigen zijn die naar Rome fietsen. 's Ochtends bij de koffiestop krijgt Monique blikken van herkenning en 's middags worden we nageroepen 'Fahrt ihr nach Rome?(fietst u naar Rome?). Ook gisteravond in Duren gaf de hoteleigenaar aan dat "Alle Hollanders die bij hen overnachten naar Rome fietsen!".

Remagen is vooral bekend uit de 2e Wereldoorlog. Bij Remagen was een laatste intacte spoorbrug die de geallieerden doorgang verleende over de Rijn. Na 10 dagen begaf de brug het onder de druk van de belasting. In een van de peilers is vandaag de dag een historisch museum gevestigd waar het verhaal over de brug levend wordt gehouden.

14. Asenray - Duren (81 km)

Na het ontbijt vertrekken we om 10.00 uur uit Asenray. Zigzaggend door het Limburgs landschap pakken we iets na St. Odilienberg onze route weer op. Weldra passeren we de Duitse grens.

Vandaag rijden we langs de Rur, niet te verwarren met de Ruhr, waarnaar het Ruhrgebied is genoemd. De Rur is een rustig voortkabbelend riviertje met af en toe wat versnellingen bij een wat groter verval.

Het routeboek van Reitsema is voor ons goed te volgen. Slechts enkele keren rijden we verkeerd, maar we hebben dat vrij snel door (ons accountants instinct?). De route van vandaag ging voor het grootste deel over onverharde paden, wel wat zwaarder dan asfalt, maar de route en uitzichten maken dat meer dan goed. Het landschap is glooiend en volgens Reitsma ongemerkt stijgend.

We starten de dag met een lichte miezer regen. De temperatuur is goed dus we hoeven de regenjacks niet aan. Later wordt het weer vrij klam. Dit sluit goed aan op de berichten die we aflezen op onze Weather app, die via GPS steeds de actuele voorspellingen van weer en neerslag geeft voor zowel de komende uren als dagen.

In een rustig tempo vervolgen we onze weg. Af en toe houden we een stop om wat te eten en drinken. Daarnaast gaan we af en toe op de trappers staan om de bloeddoorstroming op gang te houden.

Als we Duren naderen worden we warm onthaald door talloze konijntjes die ons pad kruisen. Ook zien we een eekhoorn die met z'n of haar roodbruine staart parmantig over het pad trippelt.

Bij Duren worden de plassen op het pad groter, waarschijnlijk heeft het hier eerder in de middag fiks geregend. Gelukkig is ons dat bespaard gebleven.

De route van vandaag was voor het grootste deel verkeersluw. Op enkele punten is het drukker. Vooral bij het oversteken van voorrangswegen blijft het goed oppassen geblazen. Dat heeft niet in de laatste plaats te maken met het feit dat we met de bagage wat minder wendbaar zijn in het verkeer. Bovendien komen we door het gewicht van de bagage wat minder op snel op gang. Daar staat tegenover dat, ook al hebben we geen voorrang, we dat van het overige verkeer wel vrijwel altijd krijgen.

In Duren overnachten we in Durens Posthotel. Morgen zijn we van plan om richting Remagen te fietsen, onze aansluiting op de Rijn, die we daarna enkele dagen zullen volgen.

13. Ooijpolder - Asenray / Roermond (116 km)

We zitten goed op schema.
Bij aankomst in ons hotel in Asenray (18.30 uur) hebben we ruim 116 km op de teller. Vanochtend zijn we om 9.30 uur weggefietst bij Oortjeshekken, onze overnachtingsplaats van afgelopen nacht (zie foto's). Het ontbijt was prima evenals onze diner van gisteravond. Voor vertrek maken we nog een foto van de buitenkant van onze kamer.

In de ochtendkrant lezen we dat de Zuid-Europese landen hard werken om hun inkomsten te vergroten, hetgeen voor de Euro zeer welkom is: zowel Griekenland, als Italië, Spanje en Portugal hebben zich inmiddels geplaatst voor de kwartfinales van de Europese Kampioenschappen voetbal.

Weldra rijden we de Ooijpolder uit en via een klein stukje Duitsland en een omtrekkende beweging om Groesbeek fietsen we in een gestaag tempo naar Gennip waar we een koffiestop houden. We vinden het overigens wel wat overdreven dat er nu al een straat naar Tom is genoemd (zie foto); we zijn immers pas net gestart!

Al ras rijden we Noord-Limburg binnen, afwisselend door groene weilanden en stukken bos. Het is vandaag heerlijk fietsweer.

Het is voor ons sowieso een groene vakantie, we rijden immers de gehele route op biobrandstof: krentenbollen, broodjes kaas, appels, appelgebak met slagroom etc. Overigens moeten we eerlijk gezegd dat laatste nog zien te scoren.

Onze bagage hebben we elk in vier tassen op onze fietsen, twee grote tassen achter en twee kleinere tassen voor. Daarbij komt nog een stuurtas voor paspoort, portemonnee, fotocamera etc. Daarnaast hebben we in onze bagage de nodige reserveonderdelen: twee binnenbanden een buitenband, acht remblokjes, een aantal spaken en een riem (we hebben immers geen ketting). Bij van Eijk de fietsspecialist in ter Aar hebben ze Tom uitgelegd hoe hij de riem moet vervangen. Dat vereist nog wel wat vaardigheden omdat schalmen zoals bij een normale ketting ontbreken. Maar in geval van nood .... kunnen we altijd bellen.

Na onze koffiestop in Gennip fietsen we gestaag door en krijgen regelmatig een blik op de Maas. Bij Blitterswijk nemen we voor de eerste keer het fietspontje over de Maas en verderop bij Arcen keren we terug op de oostelijke oever. De Hertog-Jan-brouwerijen in Arcen laten we links liggen (Tom: ....tja). Tegen vieren rijden we Venlo binnen. Van de locale Mozart uit deze plaats, die zich in Den Haag zo roert, vangen we geen glimp op. Via de brug komen we weer op de andere Maasoever. Bij Kessel nemen we weer een pontje en rijden richting Roermond, tevens onze 2e overnachtingsplaats.

De komende dagen fietsen we aan de noordkant van de Eifel, richting de Hunsruck. Omdat we de eerste twee dagen al flink wat kilometers hebben gemaakt mikken we voor morgen op circa 75 km.

Het uploaden van de link uit de I-Phone van de gereden route is ons nog niet gelukt, hopelijk lukt dat later nog en anders jammer maar helaas.