Dag 14 Treppo Grande - Grado

De dag begint vroeg voor Monique. Vanaf een uur of vier laat de haan van de boerderij zich regelmatig en vooral luidruchtig horen. Tom slaapt rustig door. Om acht uur gaan we ontbijten. Er zijn twee andere gasten, zij komen uit Oostenrijk. Gisterenavond hebben we ervaringen uitgewisseld over de fietsroute van Salzburg naar Grado. Hun dochter heeft een aantal maanden in Utrecht gestudeerd en is vast van plan om zich in de toekomst in Nederland te vestigen.

Tegen negenen vertrekken we vanaf de boerderij in Treppo Grande. Inmiddels hebben we de bergen verlaten. We zitten op het platteland van Italië, nou ja, wel een platteland met de nodige heuvels. Vooral in het begin moeten we regelmatig aanzetten voor een aantal klimmetjes. 

Op de velden staan mais, zonnebloemen en ook aardappelen weten we te determineren. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden: meer dan 25 graden.

In Feletto Umberto houden we een koffiestop en doen we wat inkopen voor de lunch. Zoals ons wel vaker is overkomen is een aantal heren op leeftijd (Tom plus), vol belangstelling geintresseerd in de techniek van onze fietsen, met name de Rohloff-naaf. Onderling wordt druk overlegd en met veel gemompel gewezen naar de specifieke onderdelen. 

Na de koffiestop naderen we al vrij snel Udine, een grote plaats. Bij het inrijden van Udine passeren we een groot voetbalstadion. Udinese speelt in de serie A, de hoogste voetbaldivisie van Italië. Het doorkruisen van een grote stad is altijd een uitdaging op zich. We houden ons netjes aan de verkeersregels en ontvangen geen opgestoken middelvingers. 

Daarna blijft het landschap blijft vrij vlak in meerdere opzichten. De bergen hebben we achter ons gelaten en we rijden van dorp naar dorp die allen even rustig en verlaten lijken. Tegen de middag naderen we Palmanova, we zijn dan al zo'n 60 kilometer onderweg. Palmanova is gebouwd in een ster. Dat is alleen vanuit de lucht te zien. Daarnaast is het een vestingstad. In het centrum houden we een 'waterstop'. De poort waardoor we Palmanova uitrijden doet sterk denken aan de vispoort bij de pont in Schoonhoven. 

Na een uurtje bereiken we de strekdam naar Grado. Tegen vieren bereiken we ons hotel voor de komende twee nachten dat op het eindpunt van de route ligt. Het hotel ligt in het centrum van Grado dat direct op ons een prettige, gezellige indruk maakt. In de avond bezoeken we een visrestaurant en genieten van een heerlijke maaltijd.

Morgen hebben we een stranddag gepland.

Vandaag gefietst: 85,3 km. Cumulatief 621,4 km.

Dag 13 Malborgetto - Treppo Grande

We vertrekken tegen negen uur, en doen eerst wat inkopen in Malborgetto. Malborgetto blijkt een schattig klein bergdorpje te zijn. Het weer deze ochtend is fris; we doen extra kledinglaagjes aan. 

We zitten snel weer op de route en fietsen als een trein. We fietsen op het tracé van een voormalige spoorverbinding. Vooral het eerste deel gaat geweldig! Het parkoers loopt vandaag langzaam naar beneden. In circa 75 km. dalen we (geleidelijk) zo'n 500 meter. Ondanks de ruim 20 kilo bagage per persoon fietsen we zo licht als een veertje.

Het tracé met vele tunnels, viaducten en oude spoorbruggen loopt op enkele tientallen meters hoogte boven de autoroute, door de bergen. De uitzichten zijn fantastisch. In Pontebba steken we onze hand op ter gedag aan een groep fietsers die we afgelopen avond in het hotel hebben gezien en waar we vanochtend bij het vertrek kort mee hebben gesproken. De groep is internationaal samengesteld en bestaat o.a. uit Denen, Noren en Duitsers. Hun bagage wordt apart overgebracht. Zij fietsen ook de Cicliova Alpe Adria Radweg.

Het fietspad op het voormalige spoortraject is uitstekend geasfalteerd. Regelmatig passeren we kleine (voormalige) stations langs het 'spoor'. Bij een van de stationnetjes leggen we aan om een kop koffie te drinken. Vrij snel daarna arriveert een groep jonge kinderen op de fiets met enkele begeleiders. Ze zijn allemaal keurig voorzien van kleurige helmpjes. Ook de internationale groep fietsers houdt hier een pauze. Een van de fietsers vraagt zich af hoe wij de helling bij Bad Gastein met al die bagage in hemelsnaam hebben genomen. Tja, dat weten wij zelf eigenlijk ook niet meer. 

We volgen het voormalig spoortracé nog een tijdje. Tegen de middag begint het wat te miezeren, maar de regen zet niet echt door. De regen ruikt nog steeds naar de zomer. Aan de rivierbedding, waar we langs fietsen en op sommige plaatsen per brug oversteken, zien we dat het bij nat weer flink kan spoken. Maggio Udinese, Carnia, Venzone en Gemona zijn de volgende plaatsen die we op de route passeren. In Buja houden we nog een korte stop om onze dorst te lessen. Het is rond half vier en we zijn bijna op de plaats van bestemming voor vandaag. 

Vannacht overnachten we in een Agriturismo, een (bio)boerderij die ook gasten ontvangt. Na nog een kwartiertje fietsen zijn we de boerderij vlakbij Treppo Grande.

We genieten op het terras van de Agriturismo; de temperatuur is inmiddels een stuk hoger dan vanmorgen.

Vandaag gefietst 80,4 km. Cumulatief 536,1.

Dag 12 Villach - Malborghetto

Als we vanochtend bij het hotel vertrekken is het al broeierig warm. Later op de dag is regen voorspeld. We rijden terug naar de route en doen en passant lunchinkopen bij een lokale Spar. Tegen tienen zitten we weer op de route. Vrij snel fietsen we Villach uit. We volgen nog even de rivier de Drau maar switchen vrij snel naar het fietspad langs de rivier de Gail. Het eerste uur langs deze rivier is nog vrij vlak met af en toe een stuk vals plat naar boven. Daarna richting Arnoldstein wordt ons tempo wat lager als gevolg van de te overbruggen stijgingen. Bij Maglern neemt de stijging toe, maar we houden het tempo erin. Vlakbij Maglern passeren we de Oostenrijkse - Italiaanse grens. Vlak daarna krijgen we een stukje van 15% stijging gevolgd door diverse andere klimmetjes. Het smalle fietspad loopt door een bosrijke omgeving met uitzicht op de bergen. De 'ansichtkaartachtige' bergen van Oostenrijk hebben we ingewisseld voor wat woestere exemplaren. Inmiddels zijn we ook dicht bij de grens met Slovenië. 

Als we Travisio naderen voelen we enkele spetters. De aangekondigde regen doet zijn intrede. Inmiddels zitten we op een fietspad dat is aangelegd op een oude spoorbaan. Dat betekent dat de stijgingen en dalingen vrij geleidelijk gaan. In Travisio stoppen we bij een oud station en besluiten om de regenjacks aan te trekken. Het is nog een paar kilometers stijgen en dan hebben we het hoogste punt voor vandaag bereikt. 

Als we Travisio uitrijden begint het steeds harder te regenen en bovendien te onweren. Dat is dus linke soep. We overbruggen een open vlakte en na behoorlijke bliksem en dito gedonder schuilen we bij een oude gebouw. Na 10 minuten besluiten we om maar door te fietsen en te schuilen in Camporosso. Na een uurtje hebben we ook dat ook wel gezien. We besluiten, ondanks de aanhoudende regen maar zonder onweer, het er maar op te wagen. Bij het verlaten van het café waar we hebben geschuild geeft Tom nog enige uitleg over de werking van de Rohlofnaaf aan de plaatselijke jeugd, die zeer belangstellend is voor de fietsen. Het is nog zo'n tien kilometer naar de Malborghetto, waar we voor vannacht hebben geboekt. Gelukkig is het fietspad op de oude spoorbaan vrijwel geheel bergaf. We zetten er flink de vaart in. Tegen vieren bereiken we, de regen trotserend, het hotel voor vannacht. Vrij snel daarna klaart het op en is het droog. In Italiaanse sferen hebben we zojuist genoten van een uitstekende maaltijd. 

Vandaag gefietst 53,2 km, cumulatief 455,7 km.

Dag 11 Muhldorf - Villach

We vertrekken om 9.15 uur uit het hotel in Muhldorf. Vrij snel pikken we de route weer op. Vrijwel de hele dag (vanaf Mollbrucke) fietsen we langs de rivier de Drau. We hebben er vanochtend een behoorlijk tempo in. 

Vannacht heeft het weer flink geregend, maar als we vertrekken is het zonnig en al vrij snel weer klam en warm. Na een eerste stop om lunchinkopen te doen houden we een koffiestop in Spittal an der Drau, een wat grotere plaats op de route vandaag. De route is vrij vlak en gaat ietsepietsie bergaf. Op de gehele route dalen we vandaag zo'n honderd meter. Aan beide kanten van de route worden we steeds omringd door hoge bergen. Naarmate de dag vordert wordt het landschap meer open. De fietsroute volgt nauwgezet de rivier, maar is toch heel afwisselend. Op het fietspad komen we vandaag heel wat fietsers tegen. Het is een blijkbaar een populaire route. 

Tegen de middag houden we onze lunchstop. De zonneschijn is inmiddels wat geminderd en de wind neemt verder toe. Er is regen op komst. Wij fietsen gestaag door. Tegen half twee fietsen we Villach binnen. De eindbestemming voor vandaag. Na enig zoeken vinden we ons hotel. Vlak voordat we arriveren voelen we wat spetters die de laatste honderd meter overgaan in regen. Direct nadat we bij het hotel zijn gearriveerd gaan alle hemelsluizen open. We zijn, met een laatste sprint, net op tijd binnen. Het is inmiddels tegen tweeën. De bui duurt ruim een uur. In de middag relaxen we in de tuin van het hotel.

's Avonds eten we op het terras aan de rand van het meer en kijken terug op een prima fietsdag.

Vandaag gefietst 62,3 km.; cumulatief 402,5 km. 

Dag 10 Bad Hofgastein - Muhldorf

Om half tien vertrekken we uit Bad Hofgastein en fietsen in een aangenaam tempo door de vallei richting Bad Gastein, dat als een soort 'Lhasa' hoog boven ons uittoornt. Overigens ligt Bad Gastein op 1.000 meter hoogte en Lhasa op zo'n 3.650 meter hoogte. Met goede moed beginnen we de beklimming. Regelmatig moeten we op adem komen. We fietsen van plateautje naar plateautje. Op elk plateautje komen we weer op adem en wachten tot onze hartslag weer het reguliere ritme heeft bereikt. Af en toe zijn we genoodzaakt om een stukje te lopen. Later bij het station in Bockstein horen we van enkele andere fietsers dat het stijgingspercentage op sommige stukken zo'n 12% bedraagt. Dat is 'above our limits'. Uiteindelijk komen we uiteraard boven. Aangekomen in Bad Gastein rusten we wat uit op een terras. 

Dan blijkt dat we een aantal extra meters geklommen te hebben en dat we bovendien iets van de route zijn afgeweken. Monique wil terug fietsen, maar Tom ziet dat niet zitten: 'dit moet slimmer op te lossen zijn'. En jawel door langs het station van Bad Gastein te fietsen komen we alsnog op de goede route. 

Daarna is het nog een stukje klimmen tot het station van Bockstein waar de auto/fietstrein via de Taurerntunnel naar Mallnitz vertrekt. De trein gaat onder het Nationaal Park Hohe Tauern door. Aangekomen bij het vertrekpunt in Bockstein blijken we met zes Nederlandse fietsers te zijn. Twee daarvan hadden we al ontmoet in het hotel van afgelopen nacht. 

De treinreis duurt minder dan een kwartiertje. Aangekomen in Mallnitz regent het. We trekken onze regenjacks aan en prepareren ons op de afdaling. De afdaling is wellicht nog het best te vergelijken met een reuzeslalom bij het skiën. De (ski)helmen hebben we al op. We dalen met aanzienlijke snelheid slalommend door de haarspelbochten de berg af. Aangezien de auto's ons vooruit zijn gegaan is het gelukkig niet erg druk en kunnen we de snelheid hoog houden; tegen de 50 km. per uur. Bij de bochten knijpen we af en toe in de remmen. Gecontroleerd (al eens een keer eerder gemeld: is iets anders dan geaudit) dalen we verder af, kuilen en scheuren als gevolg van temperatuurverschillen zoveel mogelijk vermijdend. De fietsen voelen bij deze hoge snelheden nog steeds prima aan. Binnen een minuut of tien hebben we de afdaling achter de rug, hetgeen heel wat sneller is dan de beklimming. 

We fietsen in het prachtige dal (Molltal) verder naar onze overnachtingsplaats waar we tegen drieën arriveren. We genieten op het terras en onderhouden ons app-verkeer met enkele trouwe volgers. Aan het einde van de middag regent het weer flink.

Vandaag gefietst 43,5 km; cumulatief 340,2 km.

Dag 8 en 9 Bad Hofgastein

Als we op zaterdagochtend wakker worden hangt de bewolking nog in het dal. We doen rustig aan en ontbijten op gemak. We besluiten een wandeling op de Geistaller Hohenweg te maken. Deze leidt ons naar Bad Gastein; ca. 11 km. dieper het dal in. We lopen op 'hoogte' en hebben uitstekend uitzicht op het dal. Het is bewolkt maar de temperatuur is aangenaam om te wandelen. Vlakbij Badgastein zien we twee eekhoorntjes die driftig opzoek zijn naar nootjes en andere lekkernijen. Ondertussen houden we app-contact met John en Saskia die om zes uur in de ochtend uit Toscane zijn vertrokken. 

In Bad Gastein nemen we de bus terug naar Bad Hofgastein, al met al, een ritje van nog geen vijftien minuten. In Bad Hofgastein eten we nog een broodje en zijn getuige van een bruiloft. Er wordt flink ingenomen en de dames, in traditionele kledij, gaan joelend uit hun dak.

Aangekomen bij het hotel zien we dat de familie net is gearriveerd. We drinken wat op het terras en gaan na een opfrissessie met elkaar uit eten. Daarna heeft de hoteleigenaar in het hotel een huiskamer voor ons ontsloten. En zowaar weet Carmen oma op FaceTime te toveren. Na wat gedoe met het beeld en de gehoorapparaten brengen het jongste en oudste familielid elkaar van alle nieuwtjes op de hoogte.

Op zondag ontbijten we om acht uur en tegen negenen zwaaien we broer, schoonzus en nichtje uit. Zij rijden vandaag terug naar huis. 

Wij brengen de rustdag door in Alpenthermen (wellness) om onze spieren de nodige ontspanning te geven.

Morgen fietsen we richting Bad Gastein en verder naar het zuiden. De eerste paar kilometers zijn vlak, maar bij Bad Gastein moeten we een behoorlijke klim nemen. Wellicht een stukje lopen, maar dat gaan we morgen beleven. 

Dag 7 St. Johan im Pongau - Bad Hofgastein

We vertrekken tegen tienen vanuit St. Johan. Het is zonnig weer met temperaturen van zo'n 25 graden. Het is even zoeken en dan hebben we de route langs de rivier de Salzach weer gevonden. De eerste 10 kilometer tot Schwarzach zijn redelijk vlak. Daarna, als we de rivier over steken, krijgen we een pittige helling voor onze kiezen, daarna een bocht en weer een forse helling. Na zo'n 100 meter is er weer een bocht en .......... weer een helling. Halverwege deze helling moeten we capituleren. We lopen een stukje en na op adem te zijn gekomen en de hartslag weer in een normaal ritme stappen we weer op. Vervolgens passeert een stel, fietsend. Ze hebben niet zo veel bagage bij zich, maar chapeau!

De stijgingen houden nog een tijdje aan. De uitzichten zijn het klimmen meer dan waard. We klimmen hoger en hoger. We gaan vanochtend niet echt als een speer. Na 50 minuten bereiken we een spaarbekken dat vrijwel droog staat; bijzonder in deze natte weersomstandigheden van de laatste twee maanden. Overigens hebben we tot nu toe in de rivier de Salzach meerdere stuwen gezien.

Bij het spaarbekken maken we een praatje met fietsers die de andere richting op gaan; deze fietsers hebben elektronische ondersteuning. Vrij snel na het spaarbekken hebben we het hoogste punt voor vandaag bereikt en kunnen we genieten van de afdalingen.

Tegen de middag leggen we aan bij een restaurant. Daarna hebben we weer een klimmetje, maar het ergste hebben we voor vandaag gehad. Vrij snel daarna slaan we links af en moeten we door twee tunnels fietsen. Het fietspad in de tunnels is overigens goed gescheiden van de rijbanen voor het autoverkeer. Dat hebben we wel eens slechter en risicovoller meegemaakt. Wel is het met het vele verkeer een oorverdovend lawaai. De twee tunnels zijn bij elkaar zo'n 1.700 meter lang.

Na de tunnels vervolgen we onze tocht door het Geistertal; we fietsen gestaag door. We passeren diverse dorpjes. Het fietsen bestaat vooral uit intervallen. Kleine hellinkjes en dan bij de afdaling zo hard mogelijk aanzetten om de top van de volgende klim te halen. Regelmatig schakelen we terug naar onze laatste versnelling en voelen we onze benen verzuren. 

Rond half twee bereiken we ons hotel in Bad Hofgastein. In de middag kijken we naar de finish van de Touretappe. Rond een uur of vier breekt een flinke regenbui met wat onweer los. 

Zaterdag en zondag blijven we hier. Morgen komen John, Saskia en Carmen en zondag gaan we naar de thermale baden waar er hier een aantal van zijn. Zondag kunnen we dan onze spieren op krachten laten komen en is daarmee gereserveerd voor een lazy day. Vandaag hebben 32,9 km. gefietst, maar met de klim in het middengedeelte was het best een pittige rit.

Gefietste afstand vandaag 32,9 km; cumulatief 296,7 km.