Dag 16: Tarbert - Tralee

De ochtend begint Iers met forse regen. Die zal duren tot ver in de middag. 's-Ochtends is het maar twee keer droog; de eerste keer als we in Tarbert inkopen doen voor de lunch en de tweede keer in Lisselton als we een koffiestop maken. Voordat we vertrekken hebben we gezellig ontbeten en gesproken met een ouder Iers stel. Zij zijn hier voor een droevige gebeurtenis om morgen de moeder van de vrouw te begraven. Het gesprek is desondanks geanimeerd en de vrouw vertelt over haar zoon die in Spanje geschiedenis studeert. Ook zijn ze een keer in Groningen geweest.

Het landschap van vandaag is vergelijkbaar met gisteren. In de ochtend maken we ondanks de regen behoorlijk voortgang. Tegen de middag steekt de wind op die aangroeit tot stormkracht, zodat we flink moeten afzien. In Lisselton maken we een koffiestop bij een winkel die van alles is voorzien. In de winkel eten we een saucijzenbroodje dat zo lekker is dat we besluiten om er nog maar een nemen. De winkelier is belangstellend naar onze reis. 

Onderweg maken we slechts een foto. Dat is een foto van de toren van Rattoo die we bij deze blog hebben opgenomen. Op afstand lijkt het wel een Appolo-raket. De toren dateert uit de 11e eeuw en staat in de steigers. Over Ierland verspreid zijn ruim 50 ronde torens. Een van de bekendste torens is die van Glendalough, die ongeveer 40 km. ten zuiden van Dublin ligt. Op onze vorige reis naar Ierland hebben we deze toren bezocht. Opvallend is dat de ingang van deze torens zich circa 2 meter boven de grond bevindt. Je moet met een ladder naar binnen. Aanvankelijk dacht men dat het vooral ter verdediging was. Later werd het meer gezien als extra steun ter versterking van het fundament van de toren. De meeste ronde torens in Ierland staan bij kloosters.

Voor Tralee moeten we nog een keer op de trappers staan om een heuvel te nemen en daarna fietsen we in een regenachtige afdaling tegen half vier Tralee binnen.

Gefietste afstand vandaag: 62,6 km.; cumulatief 1.013,3.

Vanaf de start in Gouda op 17 juli hebben we volgens onze GPS in totaal ruim 8.600 hoogtemeters overbrugd ...... en gelukkig ook weer afgedaald. ....mmmm stijgen was toch lastiger dan dalen.

Dag 15: Lehinch - Tarbert

De wat sombere ochtend wordt wakker met een forse regenbui. Als wij om half tien vertrekken is het net droog en schijnt er een waterig zonnetje. Vandaag fietsen we verder naar het zuiden. Vrij snel pikken we de beschreven route weer op. In de ochtend en het begin van de middag hebben we veel vals plat omhoog met voor de afwisseling af en toe een stevig klimmetje. We fietsen langs landerijen, weiden en bossages. De uitzichten zijn mooi, maar niet meer zo spectaculair als de afgelopen dagen in  de Burren. De gehele dag waait het flink en af en toe wakkert de wind aan tot een milde storm. We hebben de wind veelal tegen, af en toe van opzij en slechts een enkel stukje mee. Behoudens een buitje rond het middaguur houden we het gelukkig wel droog. In de loop van de middag wordt het ook weer warmer. Om even over vieren nemen we de ferry over de Shannon-rivier naar Tarbert. Shannon is met 386 km. de langste rivier op het eiland en heeft een rijke gescheidenis, die teruggaat tot de vikingen. In de loop der eeuwen is veel geïnvesteerd om de rivier beter bevaarbaar te maken. Vanaf Tarbert is het nog een paar kilometer fietsen naar onze landelijk gelegen B&B. 's Avonds brengt de eigenaar ons naar een restaurant en haalt ons daar later ook weer op. 

Gefietste afstand vandaag 71,2 km. (incl. 4 km met de ferry) cumulatief 950,7 km.

Dag 14: Carran - Lehinch

Op advies van onze hoteleigenaar die we gisterenavond hebben gesproken passen we onze route enigszins aan. In plaats van rechtstreeks naar Lisdoorvarna te fietsen zoals ons routeboek aangeeft maken we een omweg. Dat geeft ons de gelegenheid om nog wat meer van de prachtige Burren te zien. 

Bij het vertrek om 9.45 moeten we direct achter het hotel omhoog. Het is zo steil dat we moeten lopen. Daarna volgt een duizelingwekkende afdaling, waar we continue in de remmen moeten knijpen. Vervolgens volgt weer een steile helling .......  en daarna zijn we wakker. We fietsen eerst langs een oud prehistorisch fort en vervolgens maken we een stop om de Poulnabrone Dolmen te bezichtigen. Het is een soort hunebed. Deze begraafplaats dateert van 5.000 - 2.900 v. Chr. Uit opgravingen in 1985 is gebleken dat hier tussen de 16 en 22 volwassenen en 6 kinderen begraven liggen. Tevens werden diverse persoonlijke bezittingen aangetroffen. De Burren bevat meer dan 2.500 archeologische vindplaatsen. 

Vervolgens dalen we in rap tempo af naar Ballyvaghan dat aan de Galway baai ligt. Afgelopen vrijdag kwamen we aan de overkant van deze baai aanfietsen richting Galway. We maken een koffiestop in Ballyvaghan. Weldra begint het te plenzen. Die bui duurt ongeveer een kwartiertje. De rest van de dag hebben we mooi zonnig weer. 

Van Ballyvaghan fietsen we langs de Galway baai naar Black Head. Daar buigt de weg naar het zuiden langs de kust. De uitzichten zijn betoverend. Door het heldere weer hebben we goed zicht op de Aran eilanden. Overigens is de wind intussen flink aangewakkerd. Tot Black Head hebben we hem pal tegen en daarna meer van opzij. We schatten windkracht 4 a 5. Wat verder langs de kust maken we een lunchstop en ontmoeten twee Ierse fietsers.

Vervolgens fietsen we door na Doolin. De route gaat op en neer. Vanaf Doolin moeten we flink aan de bak. We fietsen dan richting de Cliffs of Moher. Het is vanaf Doolin nog een flink stuk omhoog en met de wind tegen en omhoog, gegeven onze bagage, valt het niet echt mee. Als we evenwel boven zijn, mag de beloning er zijn. De Cliffs of Moher, een klippenkust, rijst ruim 200 meter recht uit zee omhoog en is met stip de eerste natuurlijke attractie van Ierland. Bij de Cliffs kijken we een tijdje rond en nemen diverse foto's. Daarna volgt een aangename afdaling naar Liscannor en vervolgens naar Lehinch, waar ons volgende overnachtingshotel ligt. We arriveren daar om 16.45 uur. In het hotel gaan we even naar de sauna (badkleding aan) en de jacuzzi. 

Gefietste afstand vandaag: 66,4 km.; cumulatief 883,5 km.

Dag 13: Galway - Carran

We vertrekken omstreek kwart voor tien uit Galway. De fietsen worden uit de spelonken van het hotel gehaald. We vertrekken wederom met zonnig weer. Net buiten Galway staan we op de kaart te puzzelen welke route we moeten nemen en worden we aangesproken door een wat oudere wielrenner. Hij blijkt zeer hulpvaardig en biedt aan om een stukje met ons op te rijden richting Oranmore. Hij wijst ons goed de weg en alvorens uit elkaar te gaan besluiten we gezamenlijk koffie te drinken. Hij is zeer geïnteresseerd in onze fietsen en een eventuele fietsreis in Holland. Wij vertellen hem het een en ander over de Santos-fietsen en het fietsen in Nederland. Het nadeel van het kopen van een Santos-fiets in Ierland is dat er geen ondersteuning is mocht er wat vervangen moeten worden aan Rohlofnaaf en/of riem. De wielrenner zelf fietst op een zeer lichte fiets van titanium en zonder versnellingen! Toch gaat hij gemakkelijk berg op en af.

Na de koffie fietsen we verder richting Killcoligan en Kinvarra. In Kinvarra gebruiken we de lunch. Als we na de lunch weer opstappen draaien we vrijwel direct een bocht om en krijgen zicht op de bergketens van de Burren. Circa een uurtje fietsen we langs de bergketens, die overigens niet al te hoog zijn aan ons linkerkant (het westen). Het lijkt een onneembare veste. De route bestaat uit een flink stuk vals plat naar de voet van de bergen. Inmiddels zien we dat er behoorlijke regen nadert. De regenbuien bouwen zich op en het wordt akelig donker. Even horen we ook wat onweer, maar dat verdwijnt gelukkig snel. Na het valse plat moeten we nog een flinke klim nemen.

De Burren is een apart gebied. Door sommigen wordt het een spookachtig landschap genoemd. Een Engels krijgsheer typeerde het landschap als volgt: 'hier is geen boom om iemand op te hangen, geen water om hem te verdrinken en geen grond om hem te begraven'. Inmiddels is het land door o.a. kunstmest behoorlijk verbeterd en na een behoorlijke klim zien we koeien op groende weiden grazen. 

De Burren is een karstgebergte met diverse onderaardse riviertjes en druipsteengrotten. 

Vlak voor onze overnachtingsplaats, ongeveer een kilometer, moeten we toch de regenkleding nog even aan. Voor het grootste deel van de dag was het wederom zonnig. Diverse malen is ons verzekerd dat het de mooiste zomer sinds 10 jaar in Ierland is. Voor de komende dagen zijn de verwachtingen iets minder gunstig. In de pub vlak bij onze overnachtingsplaats zien we op TV nog een groot gedeelte van een Hurlingwedstrijd. Het is het beste te omschrijven als een combinatie van hockey en rugby. Elk team bestaat uit vijftien spelers, die met pollepels een balletje in elkaars doel willen krijgen. Daarnaast zijn net als bij rugby ook punten te verdienen als het balletje boven het doel tussen de palen door wordt gespeeld.

Gefietste afstand vandaag 50,7 km. ; cumulatief 817,1 km.

Dag 12: Galway

We staan wat later op, want vandaag gaan we niet fietsen. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel verkennen we de stad. Galway is een zeer levendige plaats met vele straatartiesten en met live muziek. We kijken wat rond en halverwege de middag lopen we weer terug naar het hotel dat in het centrum van de stad is gelegen. Het is vandaag een typische niets-aan-de-hand-dag om de spieren wat te laten ontspannen. Af en toe valt er een regenbuitje. In de middag lezen we op de ipad de zaterdag krantjes zodat we weer een beetje bij zijn. 's Avonds eten we vis in een van de vele restaurants die Galway telt. Tevens reserveren we de hotels voor de komende dagen. Daarnaast besluiten we om vanaf Cork de trein naar Dublin te nemen. Dat betekent dat de dagafstanden die we moeten fietsen goed te behappen zijn, we onderweg een en ander kunnen zien en naar verwachting op tijd bij de volgende overnachtingsplaats kunnen aankomen. Zeker gelet op het wat mindere weer dat verwacht wordt is dat geen overbodige luxe. Het on-line reserveren van plaatsen voor ons en de fietsen in de trein van Cork naar Dublin heeft nog wat voeten in de aarde. Daar gaan we maandag voor bellen.

Dag 11: Carna - Galway

Als we om 9.30 uur vertrekken uit Carna doen we eerst nog even lunchinkopen bij de plaatselijke kruidenier. Bij het uitgaan van de winkel worden we naar het lijkt vriendelijk gegroet door een omaatje. Wat ze echter zegt is volstrekt onverstaanbaar. Er is geen touw aan vast te knopen; die ervaring hadden we al eerder deze week. Ze praat in het Gaelic. Even later legt ze uit dat het 'nice day' betekent. Gaelic is een Keltische taal die uit de 5e en 6e eeuw dateert. Door de Engelse overheersing van Ierland wordt sinds de 17e eeuw voornamelijk Engels gesproken. Toen rond 1830 de algemene leerplicht werd ingevoerd, bleef het Engels de enige onderwijstaal. Ouders moedigden de onderwijzers aan om hun kinderen Engels te leren. Na de onafhankelijk zette de Ierse regering zich in voor de herleving van de Ierse taal. In 1926 besloot de Ierse regering dat de bestuurstaal het Engels moest blijven. Zo droeg de Ierse regering bij tot verengelsing van de Ierse gebieden. Momenteel beleeft het Iers een bescheiden opleving. De afgelopen week waren de plaatsaanduidingen op onze route veelal tweetalig: in het Engels en het Gaelic. Vandaag vrijwel alleen het Gaelic.

In de ochtend fietsen we het schiereiland af en komen weer terug op de geplande route.  Het weer is prima: zonnig en circa 20 à 21 graden.

In het begin van de middag rijden we ruim 20 km. langs een baai richting Galway. De route is inmiddels wat drukker geworden. Naast auto's worden we regelmatig gepasseerd door tourbussen. We komen om half vier aan in ons hotel, dat zich in het centrum van Galway bevindt. Het is een chique hotel. De fietsen mogen we naar binnen rijden. De bagage wordt naar de kamer gebracht en de fietsen worden netjes in ontvangst genomen. Daar hebben we geen omkijken meer naar. Om half vijf zitten we in de jacuzzi die zich op de  bovenste verdieping van het hotel bevindt en meimeren nog wat na over de fietstocht van vandaag. Morgen staat er geen fietsen op het programma en hebben we gelegenheid om Galway te bezoeken en te genieten van een 'lazy afternoon'. Zondag staat de Burren op het programma. 

Gefietste afstand vandaag 77,7 km.; cumulatief: 766,4 km.

Dag 10: Tully Cross - Carna

We vertrekken om 9.30 uur bij het hotel in Tully Cross. Enkele foto's die we gisterenavond na het eten hebben gemaakt, hebben we bij de blog van deze dag geplaatst. Gisterenavond was het licht erg mooi om foto's te maken: dreigende wolkpartijen met een felle zon.

Vanochtend fietsen we eerst terug naar Letterfrack en van daaruit naar Clifden. Op de weg naar Clifden moeten we een behoorlijke klim nemen en belanden op een soort plateau. De laatste 4 kilometer naar Clifden hebben we een afdaling. In Clifden houden we een koffiestop en doen we inkopen voor de lunch. Het is prima fietsweer. In de ochtend hebben we nog enkele spetters gehad, maar de regenjacks kunnen vandaag opgeborgen blijven. 

Na Clifden komen we op een onherbergzame open vlakte. De vlakte bestaat uit veen, is pokdalig en bevat tientallen kleine en grotere meren. Het onderscheid tussen een meer en een zeearm kunnen we maar moeilijk maken. Het weer is aangenaam en we hebben de wind min of meer in de rug. Door het hoge tempo schieten we goed op.

Even voor Cashel treffen we een man langs de weg die zeewier (wordt als voedingsstof voor de tuin gebruikt) aan het opruimen is. We maken een praatje met hem en hij verstrekt enige toelichting op het landschap waar we zojuist doorheen zijn gefietst. In de zomer ziet het gebied er groen uit; in de winter is het gebied bruin en niet aantrekkelijk om te zien. De man vertelt ook dat het gebied pas in 1820 is ontsloten door wegen. Voor die tijd ging het vervoer per boot.

Vanuit Tully Cross is de afstand naar Galway te groot om in een keer te overbruggen. We schatten zo'n 120 km. of meer. In verband daarmee hebben we besloten om een hotel in Carna te boeken. Het is iets uit de route, maar op circa 60 km vanaf Tully Cross en ongeveer halverwege de afstand naar Galway goed te doen. 

Als we tegen tweeën de afslag naar Carna nemen hebben we nog 13 km. voor de boeg. Carna ligt op een schiereiland en het lijkt of we min of meer naar het einde van de wereld fietsen. Dit laatste stuk hebben we de wind, die af en toe vlagerig is, flink tegen. Bovendien moeten we nog fors aanzetten op het valse plat en de klimmetjes. Tegen kwart voor drie arriveren we bij het hotel en genieten nog ruim twee uur op het terras in de zon. We lezen de digitale kranten en oriënteren ons op de verdere route die we willen volgen. 

Morgen fietsen we naar Galway, waar we twee overnachtingen hebben geboekt. We hebben dan voldoende tijd om deze, naar het schijnt, snelst groeiende stad van Europa te bezoeken. 

Wederom hebben we een wel bestede dag gehad en we zijn eigenlijk wel een beetje verrast dat het weer zich vandaag ten opzichte van gisteren zo snel weer heeft verbeterd. Dat laatste hebben we wel gelezen bij onze voorbereiding, maar als het dan uitkomt is het wel zo prettig. Via twee apps houden we de weersverwachtingen in de gaten en passen onze plannen indien nodig aan.

Gefietste afstand vandaag: 58,4 km; cumulatief: 688,7 km.