Dag 26 t/m 28 Fotoimpressie Berlijn

Dag 29 en 30 Terugreis Berlijn - Gouda

Vandaag gaan we weer naar huis. We downloaden de zaterdagkranten op de I-pad en I-phone, zodat we voldoende leesvoer bij ons hebben. Het reisplan is vrij eenvoudig, Vanaf station Berlin Spandau reizen we met de trein naar Amsterdam en vanaf daar door naar Gouda. We hebben gereserveerde plaatsen voor onszelf en de fietsen. We hoeven alleen in Amsterdam een overstap te maken. De geplande vertrektijd is 11 minuten voor een. Dus we hoeven ons niet te haasten. Gisterenavond hebben we gekeken hoe we ongeveer moeten fietsen. Alle voorwaarden zijn aanwezig voor een relaxte terugreis.

Voor de zekerheid checken we even na achten zaterdagochtend de internetsite van NS-International of er eventueel nog laatste wijzigingen zijn in het routeschema. Dan blijkt dat de door ons gereserveerde trein vandaag alleen .......... vanaf Hannover rijdt. Het eerste deel van de treinreis Berlijn - Hannover, is uit de dienstregeling gehaald. Kortom: een probleem of anders gezegd een uitdaging. Allereerst bellen we met het inlichtingennummer van de NS International in Utrecht dat in onze reisbescheiden staat en horen dat er ruim 10 wachtenden voor ons zijn. We proberen het daarna nog twee keer. De derde keer blijken er 9 wachtenden voor ons te zijn. Na een tijdje in de wacht te hebben gestaan zijn het er nog acht. Op deze manier gaat het nog erg lang duren. We besluiten om eerst maar te ontbijten, uit te checken en daarna naar het Centraal Station te gaan, op de fiets met alle tassen, en daar te informeren naar de opties.

Op het Hauptbahnhof Berlijn horen we aanvankelijk dat er die dag geen mogelijkheden meer zijn om met de trein incl. de fietsen naar Nederland te reizen. Met de locale treinen komen we te laat in Hannover aan om de aansluiting met de gereserveerde trein naar Nederland te halen. Mogelijk kunnen we nog wel mee met de trein van 18.40 uur. Er wordt nog verder overlegd en als het inderdaad niet mocht lukken, dan wordt er door de Deutsche Bahn een hotel voor de nacht geregeld en kunnen we morgen (zondag) alsnog vertrekken. Overigens zijn er ook gisteren al diverse reizigers gestrand. Na een kwartiertje wordt besloten dat we alsnog naar Hannover kunnen afreizen. Als we daar stranden zal er voor een hotel worden gezorgd. 

Daarna wordt het papierwerk in orde gebracht en van een indrukwekkend Duits stempel voorzien. We krijgen een 'Bescheinigung' waarmee we alsnog de reis naar Nederland kunnen aanvangen. Bovendien krijgen we voor de zekerheid een ticket mee voor de trein van zondagochtend 10.40 uur. 

Uiteindelijk vertrekken we om 12.11 uur naar Hannover. In zowel Maagdenburg en Braunschweig moeten we overstappen, waar we overigens ruim voldoende tijd voor hebben. In tegenstelling tot onze treinreis van vorig jaar in Italië zijn er gelukkig wel perronliften voor de fietsen aanwezig. Dat betekent dat de bagage op de fiets kan blijven zitten en we niet alles de stationstrappen op en af hoeven te sjouwen.

De reis en de overstappen verlopen voorspoedig en om 18.05 staan we op het Hauptbahnhof van Hannover. Het is een behoorlijk groot station. Omdat de trein naar Nederland om 18.40 uur vertrekt hebben een half uur om over te stappen en de tickets e.d. te regelen. We haasten ons naar het reizigerscentrum dat vooraan in de enorm uitgestrekte stationshal ligt. Daarvoor moeten we eerst afdalen van het perron met een lift, en ......... de lift kan maar een fiets per keer meenemen. Bovendien zijn er ook nog andere reizigers die van de lift gebruik willen maken. Onze nerveusiteit neemt enigszins toe. We krijgen het warm en het is al boven de 30 graden.

Als we aankomen bij het reizigerscentrum blijkt dat we een nummer moeten trekken. We schatten dat er zo'n twaalf bemensde loketten zijn. Wij hebben nummer 2369 en het laatste afgeroepen nummer is 2349. We calculeren snel dat e.e.a zou moeten kunnen lukken. We hebben immers nog circa een half uur om e.e.a. te regelen. Een paar minuten later zijn we twee nummers verder. Het gaat niet erg snel en worden wat onrustig. Onze blik gaat als een ping-pong wedstrijd op en neer tussen de stationsklok en het informatiebord met de opgeroepen nummers. De klok tikt genadeloos verder ..... het oproepen van de nummers gaat tergend langzaam. Inmiddels is het 18:18 uur en het nummer staat op 2356, nog 12 nummers te gaan ......... en de klok tikt genadeloos verder. Mochten we tijdig aan de beurt zijn, dan moeten de tickets worden overgeboekt. Inmiddels is het 18:22 en is het afgeroepen nummer nog niet veel opgeschoten. Het uitleggen gaat tijd kosten als we al een welwillende employee te spreken krijgen. Om 18:25 besluiten we om toch maar naar de trein te gaan, die vertrekt van perron 12 aan de andere kant van de stationshal. We haasten ons door de stationshal en brengen we onze fietsen weer in twee sessies met de lift op perron 12, waar de trein naar Hannover zal vertrekken. Na een paar minuten komt de trein binnen rijden. Zonder verder overleg tillen we de fietsen en onze bagage in de allerlaatste wagon die speciaal bestemd is voor fietsen. Gelukkig blijkt het aantal reserveringen voor fietsen naar Amsterdam op dit station gering. Stipt om18.40 vertrekken we uit Hannover. Vrij snel daarna worden onze tickets gecontroleerd. Zonder problemen kunnen we verder reizen. Verwachte aankomsttijd Amsterdam 23.00 uur. Opgelucht hervatten we onze tocht en gaan verder met het lezen van de zaterdagkranten.

Als we tegen half negen in Bad Bentheim, het laatste station voor de grens met Nederland aankomen, wordt er omgeroepen dat we moeten wachten. De wachttijd is onbekend. Als we uitstappen horen we op het perron dat er een locomotief uit Amsterdam moet komen. Dit gaat naar verwachting 2,5 uur duren. Dat betekent dat we als we al in Amsterdam mochten aankomen, vandaag niet meer verder met de trein naar huis kunnen reizen. Maar ja, er zit niet anders op. Tegen tienen komt er onverwachts alsnog een trein uit Hengelo, die de route van onze internationale trein, overneemt. De medewerkers van de NS hebben inmiddels de bestemmingen van de passagiers geïnventariseerd. Voorafgaand aan elk station in Nederland wordt omgeroepen welke reizigers moeten overstappen. Wij stappen in Amersfoort over. De intercity naar Gouda rijdt achter onze trein, dus die kunnen we niet missen. Om even voor een komen we aan in Gouda. 

Na een lange treinreis uit Berlijn staan we om 1.15 uur op de zondagochtend weer voor ons huis, waar we vier weken geleden zijn vertrokken. Overigens nam de heenreis op de fiets naar Berlijn heel wat meer tijd in beslag.

We kijken terug op een prima vakantie. We hebben genoten van de sportieve uitdaging, de route door tal van steden en dorpen, de tocht door Nederland en in het bijzonder de stukken door de Weerribben en Friesland. Idem de tocht door Duitsland en in het bijzonder de steden Bremen, Stade en Lubeck. Daarna de boottocht over de Oostzee en ons bezoek aan Kopenhagen. De regen op Rugen, die na de overtocht naar Sassnitz volgde, zullen we niet snel vergeten. Idem de kasseienstroken in Oost-Duitsland en het mooie stuk van de Usedom - Berlin fietsroute. Ook het sluitstuk in Berlijn was prima.

Dit was onze vierde fietsvakantie. Zeker deze vakantie is gebleken dat onze Santos-fietsen ijzersterk zijn. Alhoewel in de blog wellicht wat overdreven waren de fietspaden en kasseienstroken af en toe dramatisch. Onze fietsen hebben het zonder een kik te geven doorstaan.

Zaterdag en zondag gefietst: 11,8 km. 

Totaal deze vakantie per fiets afgelegd: 1.745,6 km.

Tot besluit: 

Bedankt voor alle reacties die we hebben ontvangen per mail, SMS, Whatsapp en telefoon en de ontmoetingen in Nijmegen, Deventer, Kalenberg en Brietlingen. In het bijzonder dank voor de reacties van Eric, Theo en Peter. 

We hebben gemerkt dat ook dit jaar weer een groot aantal mensen ons blog heeft gevolgd. We hebben de blog met plezier geschreven en voor onszelf is het een goede herinnering aan een geslaagde vakantie.

Zondag 9 augustus

Monique en Tom

Dag 26 t/m 28 Berlijn

Woensdag 5 augustus

Op dinsdagavond lezen we op de Nederlandse Teletekst dat de koepel van de Rijksdag in de loop van de dag gesloten is omdat de temperatuur was opgelopen tot 50 graden. Wij besluiten daarom om woensdagochtend als eerste naar de Rijksdag te gaan. Het is dan nog redelijk koel. Als we bij de Rijksdag aankomen staan er geen enorme rijen mensen ........ het blijkt namelijk dat we ruim een week van tevoren hadden moeten reserveren. Tja, we bekijken daarom de koepel maar van de buitenkant. Vlakbij de Rijksdag bezoeken we het indrukwekkende Holocaust Memorial en lopen daarna onder de Branderburger Tor door naar Unter den Linden. Later die ochtend bezoeken we het Willy Brandt centrum en een tentoonstelling in de Humboldt Box. Willy Brandt was bondskanselier van 1969 -1974 en bekend van de Ostpolitiek, waarbij West-Berlijners toestemming kregen om tussen kerst en nieuwjaar hun familie in Oost-Berlijn te bezoeken. Brandt trad terug toen een van zijn naaste medewerkers als spion van de DDR werd ontmaskerd. Humboldt, waarnaar ook de nabij gelegen universiteit is genoemd, was een belangrijk natuurvorser en ontdekkingsreiziger.

Na de lunch lopen we naar de Fernsehturm. Het is inmiddels loeiheet geworden. De middag besteden we aan 'boodschappen' doen en bekijken op ons gemak de 'flagshipstores' van modehuizen en juweliers op de Kurstfurstendam. Ons hotel ligt om de hoek. We hebben overdag genoeg gelopen dus 's-Avonds eten we in het hotel. 

Donderdag 6 augustus

In de ochtend bezoeken we o.a. het DDR Museum en kijken we verder rond in de stad. We doen het rustig aan, want al halverwege de ochtend is het ruim boven de dertig graden. Daarna bezoeken we de omgeving van de Friedrichstrasse, waar tal van exclusieve winkels zijn gevestigd. In de loop van de middag nemen we ook een kijkje bij 'Check point Charley' het punt waar je voor 1990 van West naar Oost Berlijn en v.v. kon. 's Avonds eten we op een terras op de Kurfurstendam.

Vrijdag 7 augustus

Vandaag besteden we aan een rondtoer op de fiets door Berlijn.

Vanaf het hotel fietsen we richting de Gedachteniskirche en vandaaruit door Grosser Tiergarten, een park dat direct achter de Grosser Stern en Siegessaule ligt. Via de Branderburgertor en de achterkant van de Rijksdag bereiken we de Spree. De Spree gold vroeger als de grens tussen West- en Oost-Berlijn. Langs de Spree fietsen we langs het Centraal Station naar Schloss Charlottenburg. Daarna fietsen we weer richting Oost-Berlijn, dubbelen een aantal eerder bekeken 'hotspots' en passeren achtereenvolgens Humboldt Universiteit, Deutsche Staatsoper, Zeughaus/Deutsches Historisches Museum, Humboldt-Forum, Museuminsel, Berliner Dom, Fernseturm en Alexanderplatz. Af en toe houden we een stop om een foto te maken. Het is inmiddels ruim boven de 30-graden.

Na een verlate lunch fietsen we terug richting het hotel.

Vandaag gefietst: 39,4 km.; cumulatief: 1.733,3 km.

Dag 25: Joachimsthal - Berlijn

Dinsdag 4 augustus 2015

Vandaag is onze laatste 'reisfietsdag'. Wel gaan we nog een rondje Berlijn doen. We vertrekken om half tien. Het eerste stuk is nog door de bossen. Onderweg passeren we een aantal kanalen en sluizen. De fietspaden zijn bijna perfect, alleen als we via een brug een rijksweg over moeten krijgen we nog een stuk 'Romeinse weg' voor onze kiezen en hebben we weer even het gevoel dat we vierkante wielen hebben. 

Tegen de middag komen we in de buurt van Berlijn. De Berlijnse voorsteden zijn niet echt interessant. Via 'Unten den Linde' bereiken we uiteindelijk de 'Brandenburger Tor', waar we een fotostop houden. Dit is min of meer het midden van Berlijn en het eindpunt van onze fietstocht. Daarna fietsen we door richting 'Siegessaule Grosser Stern', langs de 'Berliner Zoo' richting de Kurfurstendamm. Uit onze ooghoeken vangen we nog net een glimp op van de 'Gedächtniskirche'. We moeten overigens goed opletten want het is loeidruk in Berlijn. Al slalommend bereiken we tegen half vier ons hotel dat op minder dan 10 minuten lopen van de Kurfustendamm ligt. Een mooie locatie om Berlijn verder te gaan verkennen. De komende dagen zullen we daarom niet elke dag een blog publiceren. 

In ieder geval volgt aanstaand weekend nog een aflevering. 

Het was vandaag erg warm. Op teletekst lazen we dat de glazen koepel van de Rijksdag, een van de grootste toeristische attracties van Berlijn, gesloten was in verband met de hitte. Vanmiddag werd een temperatuur gemeten van 50 graden. Maar wat ons betreft liever warm dan regen.

Vandaag gefietse afstand: 73,5 km.; cumulatief 1.693,9 km.

Aankomst in Berlijn

Dag 24: Prenzlau - Joachimsthal

Bij het ontbijt ontmoeten we een Duitser die in Bazel woont. Hij is z'n fietstocht gestart in Lubeck en is langs de Oostzee gereden. Het is al over tienen als we Prenzlau uit fietsen. De eerste acht kilometer is op een fietspad langs de Unteruckersee. De fietspaden en de wegen zijn vandaag een verademing ten opzichte van de voorgaande dagen. Mooi en strak asfalt en het stukje waar we betonplaten hebben liggen de betonplaten zowaar naadloos tegen elkaar. Qua fietsers is het een drukte van belang, nog meer dan voorgaande dagen. We komen zeer veel fietsers tegen die op fietsvakantie zijn. Eenlingen, families met kinderen, stellen, jong & oud en hele groepen, soms wel meer dan tien personen. 

Op ons verzoek is het weer vandaag geweldig: ruim boven de 25-graden. Tegen half twaalf bereiken we Warnitz waar we een koffiestop houden. Vrij snel daarna fietsen we het 'Biosharenreservat Schorfheide-Chorin' in. In dit gebied wordt natuurbescherming gecombineerd met andere vormen van landgebruik.

Inmiddels zijn de boeren net als gisteren druk bezig met het binnenhalen van de oogst. Wij fietsen in een gestaag tempo door naar Steinhofel en Peetzig. Vervolgens doorkruisen we het vogelreservaat Blumberger Muhle. Vrij snel daarna verlaten we de Hanzefietsroute en slaan af richting Berlijn. 

We maken gebruik van de 'Berlin-Usedom-Radweg'. Het fietspad is voortreffelijk en slalomt door bossen en korenvelden. In verband met de warmte houden we in Glambeck een drinkpauze. We bestellen voor € 3 een grote fles water met twee glazen. Dat blijkt echter niet te kloppen. De € 3 betreft  de prijs voor een groot glas water. We vermoeden dat de uitbaatster familie is van de eigenaar van de pont waar we zaterdag € 9 p.p. moesten betalen voor het overzetten.

Tegen vieren naderen we Joachimstal en daarna is het nog zo'n twintig minuten fietsen naar Jagdschloss Hubertusstock waar we vannacht hebben geboekt. Het hotel ligt midden in de bossen en is ook een conferentieoord. Wij vermoeden dat de locatie in het verleden werd gebruikt door de regering van de de DDR. 

Vandaag gefietst: 72 km.; Cumulatief: 1.620,4 km.

Dag 23: Anklam - Prenzlau

Zondag 2 augustus 2015

Het vinden van een hotel voor vanavond was niet gemakkelijk. De hotels zijn hier niet dik gezaaid. Bovendien boeken we bij voorkeur via internet: gemakkelijk en je krijgt direct een schriftelijke bevestiging per mail. Uiteindelijk boeken we een hotel in Prenzlau, ruim 90 kilometer fietsen, maar er zit nog een risicopost in. 

Als we opstaan is het prachtig zomerweer. Om 9.15 uur is het 18 graden en naarmate de dag vordert wordt het circa 25 graden. Er is weinig wind, dus een mooie zondag met prima fietsweer. Het eerste stuk fietsen we terug naar het pontje waar we gisteren zijn overgestoken. Het ligt in een moerasachtig gebied: de Anklamer Stadtbruch. Het is een van de rijkste vogelgebieden van Duitsland met zee-arenden, zilverreigers en witwang-sters. ....... Uhhh, niet dat we ze zien. Vrijwel alle bomen zijn afgestorven door een grote kolonie aalscholvers (denken we). Daarnaast vissen ze de omringende wateren leeg. 

Na Leopoldshagen geeft de routebeschrijving aan dat het fietspad, dat dwars door de Ueckermunder heide loopt, in slechte staat is. Dit is de eerder genoemde risicopost. Wij proberen het een paar honderd meter, maar het is echt geen doen. Het beschreven alternatief loopt via de plaats Uckermunde en is tenminste10 kilometer extra fietsen. Omdat er weinig anders opzit besluiten we dat te doen. Na Uckermunde loopt de route ook door het bos en over de vermaledijde betonplaten. Bij ons treedt enige gewenning op. 

Tegen 13:00 uur bereiken we Ferdinandshof met inmiddels ruim 50 kilometer op de teller en nog zo'n 55 kilometer te gaan. Het volgende mikpunt is Strasburg dat 25 kilometer verder ligt. Aanvankelijk maken we flink wat meters, maar iets voorbij Neuensund krijgen we diverse pittige klimmetjes. De eerste is van asfalt en nog wel te doen, daarna volgt er een met kasseien die al wat moeilijk is. Tenslotte volgen er nog twee beklimmingen met kasseien en rul zand die we ook vrouw- en manhaftig weten te nemen. Zwetend en puffend komen we boven. Op dat moment zijn we overigens al zo'n 70 kilometer onderweg op onze survivaltocht. Na nog een klein stukje kasseien bereiken we de laatste top en warempel ook een prachtig geasfalteerde weg. Ter nuancering de toppen liggen op iets meer dan honderd meter hoogte, maar je moet je er niet op verkijken. Ook de Posbank op de Veluwe en de Cauberg in Limburg zijn niet hoog, maar wel echte kuitenbijters. Daarna starten we met veel plezier en gemak de afdaling. Och, wat is dat lekker. Maar ....... de welverdiende en fijne afdaling wordt om de circa 200 meter ruw onderbroken door vers aangelegde kasseienstroken. Wie verzint zo iets? Blijkbaar mag je hier niet te hard afdalen. Kortom genot met enige hick-ups. 

Het landschap is inmiddels wat opener geworden. In de weinige dorpjes die we passeren is het overigens erg stil. Er is nauwelijks iemand op straat en vrijwel alle horeca is gesloten. In Strasburg drinken en eten we wat in een Turkse pizzeria, het enige restaurant dat open is. Daarna krijgen we een aantal plaatsen met onheilspellende namen: Guterberg en Taschenberg, alhoewel geen echte bergen moeten we hier weer even flink klimmen. 

Uiteraard hebben we ook vandaag ons dagelijks quotum aan kasseistroken, betonplaten, grindwegen en ander ongemak gehad. Maar ach het was vandaag mooi weer en een mooi fietsroute en we waren in 'good shape' wat wil een mens nog meer? 

Om twee minuten voor zes bereiken we het hotel in Prenzlau, dat we voor vannacht geboekt hebben.

We storten neer op het terras en laven ons aan enige versnaperingen. 

Nog twee dagen fietsen naar Berlijn!

Vandaag gefietst: 109,5 km.; 1.548,4 km. 

Dag 22: Trassenheide - Anklam

Zaterdag 1 augustus 2015

Het is vandaag fijn fietsweer. De zon schijnt de gehele dag en het is ruim 20 graden, niet te warm, maar zeer aangenaam om te fietsen. We vertrekken om een uur of tien. Vrij snel bereiken we de kust aan de Pommmersche Bucht (deel van de Oostzee). De route loopt zo'n dertig km. langs de kust, door bossen, duinen, over klifkusten en langs diverse campings. Een deel van dit eiland is tot natuurpark verklaard. Er zijn plannen om het gehele eiland, inclusief het Poolse deel tot beschermd natuurgebied te verklaren. De bospaden zijn erg fraai en over het algemeen goed te befietsen.

Het fietspad maakt deel uit van meerdere beschreven fietsroutes. Het is dan ook vrij druk, zowel met 'dagjes mensen' als met talloze fietsers, bepakt en bezakt, die net zoals wij voor langere tijd onderweg zijn.

Plotsklaps zien we een bord dat een helling aanduidt van 16%. Gelukkig is de helling naar beneden. Daarna volgen nog twee hellingen van 16% ....... maar nu omhoog. We moeten even doorbijten, maar slagen erin om zonder af te stappen boven te komen. 

We rijden door prachtige bossen afgewisseld door diverse badplaatsen met veel gebouwen uit het einde van de 19e en begin 20e eeuw. Bij Koserow fietsen we op een relatief smal deel van het land, aan de linkerhand hebben we het water van de Pommerische Bucht en aan de rechterhand zien we het Achterwasser. We fietsen in een rustig tempo door. In Ahlbeck verlaten we de Oostzee kust en buigen af naar het zuid-westen. Ahlbeck ligt op een steenworp afstand van de grens met Polen. Op de boulevards die we passeren horen we regelmatig Poolse klanken. 

Na de afslag naar het zuid-westen wordt het qua fietsverkeer een stuk rustiger. We rijden door een prachtig bos, waarbij we op diverse klimmetjes alle zeilen bij moeten zetten om boven te komen. Daarna wordt het landschap wat opener en wordt ons regelmatig een blik op de wateren, Kleines Haff en Stettiner Haff, gegund. Om drie uur houden we een late lunchstop in Usedom, de gelijknamige stad van het natuurpark en het eiland. Daarna fietsen we richting Monchow. Alhoewel de fietswegen en paden vandaag heel redelijk waren, krijgen we hier een erbarmelijk stuk weg te overbruggen. Het is dramatisch! We stuiteren van de ene naar de andere kuil. Vlak voorbij Monchow bestaat de mogelijkheid om via een pontje een stukje af te snijden van de route. We besluiten om daar gebruik van te maken. De oversteek met het pontje duurt ongeveer 5 minuten en kost p.p. met fiets € 9,-. Ook in de voormalige DDR is het marktdenken de laatste jaren blijkbaar explosief ontwikkeld. Bij de pont maken we een praatje met een Duitser uit Keulen, die net als wij op fietsvakantie is. Hij spreekt heel redelijk Nederlands. Hij is afgestudeerd aan het conservatorium van Arnhem.

Na het pontje fietsen we richting Anklam, waar we overnachten. Anklam is strategisch gelegen aan de monding van de rivier de Peene. Langzamerhand begint Berlijn in het vizier te komen.

Vandaag gefietst: 78,3 km.; 1.438,9 km.