Dit jaar (2013) gaan we fietsen in Ierland. Gemakshalve maken we gebruik van het zelfde blogadres als onze fietstocht naar Rome van vorig jaar.
Ierland is een mystiek en in sommige opzichten magisch land. De geschiedenis kenmerkt zich door opstanden, knechting, hongersnoden en soms tijden van bittere armoede. Het nationale symbool van Ierland is een Keltische harp, die ook op de Ierse euromunten afgebeeld staat. Daarnaast wordt ook vaak de klaver(shamrock) gebruikt als nationaal symbool, onder meer door het nationale rugbyteam. De Ierse westkust bestaat grotendeels uit klipkusten, heuvels en laaggebergte. Het hoogste punt is de bergCarrauntoohil (1038 m) in het zuidwesten van het land. Het binnenland is relatief vlak en wordt doorsneden door rivieren, zoals de Shannon, met 386 km de langste rivier van het land, en meren.
Naast het gelijknamige eiland omvat de staat Ierland ook enkele andere eilanden en eilandgroepen. Het grootste is Achill Island. Andere zijn de Araneilanden, de Blasket-eilanden, Cleareiland, Inishbofin, de Skellig-eilanden en Valentia.
Vijf Ierse plaatsen hebben de status van stad, dit zijn ook de grootste plaatsen van Ierland. De hoofdstad is Dublin. De andere plaatsen met de status van stad zijn Cork (120.000 inwoners), Galway(75.000), Limerick (53.000) en Waterford (47.000).
Tussen 1850 en 1950 daalde de Ierse bevolking van zeven miljoen tot minder dan drie miljoen, onder meer door de nasleep van de "Grote Hongersnood", waarbij miljoenen Ieren stierven van de honger of emigreerden. Intussen zijn er weer 4,2 miljoen Ieren. 2013 is uitgeroepen tot het jaar van de ‘gathering’. Vanuit de gehele wereld komen de Ieren naar huis. Gedurende het gehele jaar worden in tal van plaatsen, festivals, speciale sportwedstrijden, concerten en andere manifestaties gehouden. Het aantal Ieren dat buiten Ierland leeft wordt geschat op ruim 70 mln.
Eind jaren negentig zijn we eerder in Ierland geweest en hebben we de Ring of Kerry in het zuidwesten gewandeld. …. en ja het kan in Ierland wel eens regenen, maar vaak is het ook mooi weer. Tussen de buien door zijn er vaak felle opklaringen en 's avonds kun je na een mooie dag genieten van strijklicht.
Gemiddeld regent het een kwart meer dan in Nederland. Begin mei zijn we in twee dagen vanuit Valkenburg (Limburg) naar huis gefietst, waarvan een dag een aantal uren in de regen. Dat was alvast een goede oefening. We hopen uiteraard op redelijk weer. Om flexibel te kunnen inspelen op het weer en de vermoeidheid, nemen we onze I-pad mee, waarmee we onderweg hotels en Bed &Breakfast’s kunnen reserveren. Vooraf hebben we alvast een schema met de geplande lengte van de dagetappes opgesteld. Al naar gelang de omstandigheden kunnen we daarbij een keuze maken uit: langzaam, gemiddeld of snel. De wat grotere plaatsen houden we aan om te overnachten.
Op dinsdag 16 juli vertrekken we op de fiets naar IJmuiden, waar we in de 2e helft van de middag inschepen om de ferry naar New Castle te nemen, waar we de andere ochtend rond negen uur aankomen. Vervolgens nemen we de trein. Via Endinburgh, Glasgow en Ayr komen we dan tegen de avond aan in Stanrear. Vandaar is het nog ongeveer 10 km fietsen naar Cairnryan, waar we overnachten. De B&B hebben we al gereserveerd en ligt op minder dan 500 meter van de ferry naar Belfast. Die nemen we op donderdagochtend vroeg. Om een uur of tien zijn we dan in Noord-Ierland. Daarna is het plan om in circa 3,5 week naar Dublin te fietsen. Aan het einde van de reis in Ierland nemen we de ferry naar Holyhead, gevolgd door de trein naar Londen en dezelfde avond nog door naar Harwich. Als alles volgens plan verloopt komen we op dinsdag 13 augustus weer aan in Hoek van Holland. Vandaar is het nog een peulenschil naar huis.
Al hoewel het de laatste jaren vrij rustig is in Noord-Ierland hebben we besloten om pas na de traditionele Oranjemarsen te vertrekken. De Oranjeorde (Engels: Orange Order) is een protestantse broederschap die haar grootste aanhang heeft in Noord-Ierland. De naam van de Orde verwijst naar de koning-stadhouder Willem III van Oranje. De Orde is vooral bekend door de jaarlijkse Oranjemarsen die ook door katholieke buurten gaan en in het verleden vaak voor ongeregeldheden zorgen. Leden van de Oranjeorde worden aangeduid als Orangemen, Orangists of defenders. TheTwelfth, oftewel de herdenking van 12 juli, is het jaarlijkse hoogtepunt in het zogenaamde 'marsseizoen'. Mede in verband daarmee hebben we besloten om onze tocht een aantal dagen later te starten. Zojuist (zaterdag 13/7) op teletekst gelezen dat het afgelopen nacht toch weer onrustig is geweest in Belfast.
De eerste paar dagen fietsen we in Noor-Ierland en daarna steken we de grens over naar de republiek Ierland. We fietsen tegen de klok in. Voor wat betreft de te fietsen route maken we gebruik van de door Paul Benjaminse beschreven route en kaartjes: ‘De groende ronde van Ierland’. Het routeboek van Paul Benjaminse bevat ruim 50-kaartjes met bijbehorende hoogteprofielen, een uitgebreide toelichting en tal van nuttige adressen, w.o. die van B&B’s, hotels en fietsenmakers. Zie ookwww.cyclingeurope.nl
We verheugen ons op een sportieve reis door indrukwekkende landschappen en pittoreske stadjes en na afloop van een vermoeiende dag voor Monique een glas kristalhelder bronwater en voor Tom een welverdiende pint in de pub.
De komende weken proberen we om op deze blog dagelijks kort verslag te doen van onze fietstocht door Ierland. Mocht je ons willen volgen bekijk dan regelmatig onze blog voor nieuwe updates.
